Winterfiets 11-stedentocht
Winterfiets 11-stedentocht
Afgelopen zondag deden een viertal leden mee met de Winterfiets 11-stedentocht. Deze tocht werd voor de zevende keer georganiseerd. De bedoeling was dat deze dit jaar op 4 januari gereden zou worden, precies 25 jaar na de laatste schaatstocht, welke werd gewonnen door Henk Angenent. Maar helaas gooide Corona roet in het eten en werd de tocht uitgesteld tot afgelopen zondag.
De 11-stedentocht start net als de schaatstocht in de 11-stedenhal. Dit jaar was het oud schaatser Jochem Uytenhage die het startschot gaf. Om zeven uur trok de eerste groep zich op gang. Het voordeel van wat later in het jaar starten was wel dat het nu al licht was. Terwijl de zon in het oosten opkwam reden we in een grotere groep naar Sneek, de eerste stad. Na Sneek was het een klein stukje naar de volgende stad, IJlst. Net als de schaatsers moeten de fietsers ook een “knip” halen. Omdat we aardig vooraan reden konden we lekker doorrijden. Ondanks de wind schuin tegen lag het tempo aardig hoog. Na de derde stad, Sloten kwam we in een wat bos rijker gebied. Ook moest er geklommen worden, niet alleen de dijk op maar ook de Roode Klif zat in het parcours, waar je een mooi uitzicht hebt over het IJsselmeer.
Nu we het zuidelijkste punten hadden gehad kregen we de wind wat meer in de rug. De steden volgde elkaar nu in hoog tempo op, Stavoren, Hindeloopen, waar we werden ontvangen door vrijwilligers in kledendracht, ging het door naar Workum en Bolsward. Bij Bolsward waren we over de 100 km heen. Bij de knippost werden de bidons gevuld en nog wat te drinken gepakt. Er was genoeg te eten en drinken, bananen, krentenbollen, warme chocolademelk. De verzorging van de tocht was uitstekend. Dat gold ook voor de pijlen die er duidelijk bij hingen. Een GPS route was eigenlijk overbodig. Na Bolsward ging het naar de Waddenkust. In Harlingen was de volgende stad. Hier namen we even een moment rust en in een plaatselijk café werd genoten van de koffie en een prima appelpunt.
Hel van het noorden
Vanaf Harlingen was het gedaan met de gunstige wind. Vanaf hier was het 50 km naar Dokkum waarbij de wind steeds van schuin voren kwam. Voor we in Dokkum kwamen kregen we eerst nog de negende stad Franeker voor we echt het open gebied in reden. Hierbij hebben we het als fietsers niet zo zwaar als de schaatsers. Hoewel Stiens geen stad is is hier wel een knippost. Daar kan je je energie weer aanvullen met een goede bak snert en roggebrood. Voorzien van nieuwe energie werd er koers gezet naar Bartlehiem, wat niet meer is dan een paar boerderijen maar wel in het bezit is van een wereldberoemde brug. Hier moest natuurlijk wel even een foto gemaakt worden.
Dokkum, stad nummer tien, was het keerpunt. Vanaf hier was het nog een kleine 30 km tot de finish in Leeuwarden. We zaten nu in een groepje wat een lekker tempo reed. Hier was het ook wat drukker, dat wil zeggen, we kwamen nu wel vijf auto’s tegen. Tot nu waren auto’s een zeldzaamheid. De, voor ons Randstedelingen, rustige wegen dragen er aan bij dat we steeds lekker konden doorrijden. Zonder problemen, we hadden niet een keer lek gereden, kwamen we in Leeuwarden aan en reden, met een traditionele sprint, naar de 11-stedenhal. Daar werden we op het middenterrein ontvangen. We kregen een Elfstedenkruisje en gingen met de rondemiss op de foto. Nico kreeg zelfs een certificaat. Voor hem was dit zijn vijfde deelname.
We kunnen weer terugkijken op een mooie geslaagde dag. We hebben heerlijk gefietst, genoten van de tocht en het landschap. Er was een prima sfeer en ook het weer zat mee. Voor wie zich ook eens wilt wagen aan deze tocht, voor 2023 staat de Winterfiets 11-stedentocht gepland voor zondag 15 januari. Voor info kijk op de website van Friesland Beweegt